donderdag 13 december 2007

Merry Christmas!

Dat Amerikanen alles groter, uitgebreider en beter willen doen is geen nieuws. Maar kerst op het werk slaat echt alles. Even alle activiteiten op een rijtje zetten

1. Kerstfeest voor alle werknemers met buffet, band en entertainment
2. Kerstbuffet op de afdeling
3. Christmas ornament exchange: men levert een ingepakte kerstbal in met een nummer en dan tijdens de exchange trek je een nummer en mag je de kerstbal uitpakken. Dit was gister: de Oh's en Ah's waren luid en veel aanwezig
4. Cookie exchange: zo'n beetje hetzelfde als bovenstaand, maar dan met thuisgebakken koekies
5. Lotterij: koop een lootje en maak kans op een mand vol kerstzooi, van koekjes en chocolaatjes tot sneeuwbollen
6. Kerstversiering: behalve een giga grote boom in de kantine (20 jaar oud en 18 ft hoog) geven de mensen ook graag een persoonlijke kerst-touch aan hun werkplek. Zo zijn er kersttakken met lichtjes, kleine kerstboompje en als klapper op de vuurpeil willen ze zichzelf ook graag verkersten (zie punt 7)
7. Om het kerstgevoel altijd bij je te dragen, ja zelfs op de wc, draagt men hier een (preferentie zelf gebreide) trui met een rendier, of een sneeuwpop, of... vul kerstding in en dan graag een goud of zilverdraadje erdoor heen. Verder ben ik erg fan van de kettingen met twinkelende gekleurde lichtjes.

Merry Chrismas Everybody!!!

maandag 10 december 2007

vrijdag 16 november 2007

Koken

Amerikanen hebben een probleem. Een overgewicht probleem. Dit is hier in de mid wst duidelijk te zien. 1 op de vier menen heeft een serieus (en gevaarlijk) overgewicht. Veel Amerikanen weten dan ook niet wat ze eten en hoe ze moeten eten. Het bedrijf waar ik nu werk helpt ze een handje:

" BAKED or FRIED?
How to Order Foods When Eating Out

When eating out, cooking methods can add fat and calories to seemingly “healthy” food. Identifying how the meal you are about to order is prepared can help you avoid these unhealthy options and choose healthier alternatives.

Healthy Cooking Methods
When ordering from a menu, look for the following cooking methods that limit the addition of extra fat and calories while preserving the original nutritional content.

Here are definitions of some of the most common forms of healthy food preparation.
Baked – Food cooked in the oven. Food is cooked slowly with gentle heat, causing the natural moisture to evaporate slowly, concentrating the flavor (potatoes, chicken, fish).
Broiled – Food cooked directly under or over a heat source, usually in the oven under the top broiling element or on the grill (meats).
Grilled – Cooked on a rack directly over hot coals or other heat source (vegetables and meats).
Roasted – Food placed on a flat or V-shaped rack in a shallow, deep square or oval roasting pan for cooking in an oven (vegetables and meats).
Steamed – Cooked over boiling water in a covered pan, this method keeps foods’ shape, texture, and nutritional value intact better than methods such as boiling (vegetables, rice).

Cooking Methods to Avoid
Unfortunately, there are many cooking methods that, during the cooking process, add fat or calories to the food being prepared. Eating food prepared using these methods should be avoided if you are trying to eat healthy.
Breaded – Food covered with bread crumbs before cooking (breaded meats, mozzarella sticks, onion rings, etc.).
Buttered – Cooked in butter or with butter on it (vegetables).
Creamed – Prepared or cooked in a cream sauce (Fettuccini Alfredo, creamed corn/spinach, etc.).
Fried – Food cooked in hot cooking oil, usually until a crisp brown crust forms (meats, French Fries, rice, etc.)

These cooking methods involve using fats or oils in the preparation or cooking which greatly increase the amount of fat and calories eaten. Frequently eating large amounts of foods prepared in these ways increase health risks. By avoiding these cooking methods while eating out you can reduce the amount of fat and calories."

maandag 5 november 2007

Eerste werkdag

Vandaag is mijn eerste Amerikaanse werkdag.

Eerst naar personeelszaken om een rood papieren tasje in ontvangst te nemen met daarop in gouden letters: 'Welcome!' In het tasje zat een mok, zo'n grote warmhoud mok met de naam van het bedrijf. Ze doen niet meer aan plastic bekertjes, dus iedereen krijgt zijn eigen mok. Ook zat er een terracotta potje in met zaadjes om impatiens te laten groeien (like that's gonna happen...) en een postertje met de Unique Selling Point van het bedrijf en wat het allemaal voor haar werknemers doet. Zo fijn, voelde me helemaal thuis.

Ok, start op personeelszaken. Ik werd eerst rondgeleid en aan iedereen (iedereen) voorgesteld. Ik zou nu dus zo'n 40 vrouwen bij naam moeten weten. Dat gaat niet zo erg lukken, maar gelukkig hebben ze een intranet met een facebook. Voicemail ingesteld, telefoon uitgelegd gekregen. Toen een stapel catalogi op mijn bureau gekregen. Elke supplier heeft een andere catalogus, dus zo'n stuk of 70 om te alfabetiseren. Toen twee tellen meegekeken met een collega, maar dat was net een hele moeilijke zei ze, dus ik moest mezelf maar even vermaken... en dat is nu twee uur geleden en sindsdien ben ik outlook aan het bekijken, SAP aan het doorgronden (snap er zogezegd geen zak van) en die catalogi aan het doorbladeren. Toen mijn inwerk/traincollega een half uur gelden naar huis ging heb ik maar gevraagd of ik even mocht gaan mailen.

Eerste dag.... rustig aan.... heel rustig aan.

Even over al die vrouwen gesproken. De dresscode is hier heel verschillend. De een zit in rokje en colbertjasje en de ander in een (te grote) zwarte broek met (veel te grote) gebreide trui. Nu ben ik hier highfashion volgens vele. Iedereen van klantenservice heeft een getekende avatar. De dame die ze heeft gemaakt had mij nog nooit gezien en moest voor een presentatie wel alvast een in elkaar zetten. Dus JK moest me maar beschrijven. Vandaag ontmoette ik haar en dolgelukkig kraaide ze dat ze een vooruitziende blik had want de avatar leek sprekend op me. Natuurlijk was ik nieuwsgierig, dus ze zocht um meteen even op haar computer. Twee druppels water, ik ben een soort conservatief grunge meisje met een kat. Een kat.. ik haat katten... Maar iedereen had een dier dus ik moest ook een dier zei ze.

Morgen neem ik een paar foto's mee ofzo. Je zit met z'n vieren in een soort vierkant met lage muren en iedereen heeft foto's, planten, wijze spreuken, ansichtkaarten, kalenders, "grappige" beeldjes, etc. Hoe verder je naar achter loopt, hoe groener het wordt.

Ps. Het is hier bloedheet.

Salsa

Een nieuw sociaal experiment, zowel voor het observeren van Amerikanen als voor onszelf.

Een aantal weken geleden zijn JK en ik op salsa gegaan. Een beginnerscursus van 5 weken leek ons een goede start. De groep bleek gevarieerd. Echt bij elkaar geraapt zooitje. Niemand valt uit de toon. Of eigenlijk valt iedereen uit de toon. Partners worden constant gewisseld dus de variatie aan danspartners is groot. Hilarisch. Twee jonge gasten die skatebroeken dragen en elke week in hetzelfde shirt verschijnen, hun woensdagshirt. Er doet ook een man mee, ik denk eind veertig, super klein mannetje en ik op mijn hakken. Ziet er niet uit.....hahaha. Zegt ie: ´I love taller women!´ Dus ik zeg:´Good for you.... or for me..... uh...´. Dan hebben we nog een oudere man die met veel beleid danst en super rustig. En we hebben natuurlijk opvulling. Er zijn (zoals bij alles danslessen) meer vrouwen dan mannen, dus worden er gevorderde mannen gevraagd om mee te doen. Prima, lekker even ronsgeslingerd worden. En als ik nou de intermediate en advanced cursus heb gedaan (ja grote plannen) dan ga ik Swing les nemen, of latin als mambo en cha cha. Lijkt me zo leuk. De amerikaanse Dansen met sterren is ook zoooo cool. Echt proffie. Inspiratie moet ergens vandaag komen toch?

Oh trouwens afgelopen woensdag was het halloween. Een paar sokken met pompoenen gespot EN een haremvrouw. Pruik met donkerbruine krullen, gouden hoofdband, zwarte glimmende stof om zichzelf heen gewikkeld, compleet met belletjes (bij elke stap te horen arggh) en ja hoor..... een blote buik. Nou was dat allemaal niet zo erg geweest, maaaaaar ze was halverwege 40..... met vetkwabben.... moet dat nou? Daar is zelfs Halloween geen excuus voor hoor!

Onze buren (waar we inmiddels een beetje contact mee hebben) kwamen zaterdag bij ons eten en hebben blijken elkaar ontmoet te hebben op een salsa-evenement/beurs. Dus werden meteen enthousiast. Zij heeft al jaren prive salsales gehad en hij vind het leuk maar niet echt iets mee gedaan. Dus na het eten kwam het idee om naar Esteban te gaan. Een salsatent met een liveband. Super leuk gehad. JK is echt super! En de buurvrouw is een pro, ja echt. Toen de dansschoenen uit een fluwelen tasje werden gehaald, had ik al zo´n vermoeden. Maar toen er op de dansvloer Mexicaantjes om ´r gingen vechten wist is zeker. Een pro.

Ik vind het geweldig om te zien, die mensen allemaal zo lekker dansen en plezier hebben. Beetje truttig misschien, maar word er gewoon gelukkig van. Goede band, lekker gemeleerd publiek (alle nationaliteiten en leeftijden door elkaar) en gezellige sfeer. Top avond. De buren gaan woensdag mee naar salsales. Haha.

zaterdag 29 september 2007

Milwaukee - Wisconsin

Jee ik mag weer een staat afvinken, nog iets minder van 50 te gaan.....
Gister ben ik mijn autootje, ik noem haar ´Snowflake`eens goed daan uittesten. Hup de tolweg op naar Milwaukee. Volgens mapquest zo´n anderhalf uur rijden. Nou daar ging ik dan. Kap eraf, want het zonnetje scheen lekker. Helemaal te gek zo´n cabrio. Het is een ouwtje, dus tussen de 50 en 60 miles/hour schut ze een beetje, maar dat is ook weer haar charme. Maar goed dat was wel cool. Weet nu ook hoe de tolwegen hier werken: geen touw aan vast te knopen maar als er Pay staat, moet je betalen.


Maar goed, naar Milwaukee gereden, daar in park op soort klif met uitzicht op het meer geluncht. En toen naar het Milwaukee Art Museum, daarvoor ging ik dus naar Milwaukee.

Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat het gebouw indrukwekkender is dan de collectie. Daar heb je een beetje een bijelkaargeraaptzooitje-gevoel. Je loopt van Popart zo in de marmerenbeelden. Beetje vreemd, maar de architectuur maakte een hoop goed. Zo gaaf, het staat aan het water, het was schitterend weer..... mooie dag.
Toen om een uurtje of vijf, het museum ging dicht, weer terug gaan rijden en natuurlijk flink in de avondspits stilgestaan, maar goed. Dat mocht de pret niet drukken, Ik heb dus verder niets gezien van Milwaukee, maar dan heb ik een mooi excuus om een keertje terug te gaan. Milwaukee schijnt Chicago in het klein te zijn en zeer gezellig, met allerlei boetiekjes en ateliertjes. Volgende week ofzo maar weer terug.

dinsdag 25 september 2007

Testosteron

Afgelopen zondag hadden we een relax-dagje gepland en hebben we vornamelijk in Adam´s Park gehangen. Mijn favoriete plekje in Wheaton tot nu toe. Een klein, goed onderhouden, peacefull parkje dat grenst aan de bibliotheek.


Compleet zen na een dagje lezen in het park liepen we naar huis en besloten even een drankje te gaan doen in de pub. Twee uur later zaten we nog in die pub en was er een American Footballwedstrijd op tv gestart. We hebben de barman gevraagd of hij de basics aan ons kon uitleggen zodat we in ieder geval konden meejuichen of balen met de inmiddels groter geworden menigte. Deze menigte bestond vooral uit mannen (en de vrouwen die er waren deden hun geslacht niet veel eer aan) met te grote footballshirts van de Chicago Bears. Ongelofelijk hoe die mensen zich inleven. Ik dacht dat voetbal kijken in de kroeg in Amsterdam als het Nederlands elftal speelt veel herrie en intensiteit met zich meebracht, maar dit sloeg echt alles. De testosteron vloog door de tent. Van grote blijdschap tot uitschelden van spelers van de tegenploeg. Mijn god, denk aan je hart. Maar goed, het was zeker vermaak! Ja meer die mensen dan die wedstrijd, want ja dat spel ligt elke twee minuten weer stil. En waar je in zo´n stadion nog leuke dansmariekes hebt, krijg je op tv natuurlijk reclame! Ik moet wel even kwijt dat zeker een derde van die mensen echt te dom uit hun ogen keek. Een jongen in het bijzonder. We hadden een verhaaltje om hem heen gefantaseerd en we hebben hem anti-einstein genoemd. Hij is vast zo´n gast die op school waardeloos kon leren, maar wel een scholarship kreeg omdat hij zo goed in sport was. Oh hij staat op onderstaande foto: klepje achterstevoren en hij kijkt naar beneden. Dit was denk ik na zijn 6de shotje. Groenig van kleur en creme-achtig. Iehl. Maar zie hieronder het zooitje ongeregeld! Voelde me er helemaal bijpassen!



zaterdag 22 september 2007

Zo lieve kijkbuiskinderen

We zijn inmiddels een week verder en er is een hoop gebeurd. Misschien niet spektaculair, maar wel gebeurtenissen waarbij ik mijn wenkbrauwen meer dan een maal heb opgehaald. Zo hebben we inmiddels een telefoonaansluiting, dinsdag een internetaansluiting en een bankrekening (zonder creditcard: later uitleg). Dit was allemaal snel geregeld. Maar wat kan niet: lid worden bij de blockbusters. Een grote (ja alles is hier groot) videotheek voor degene die de naam niet meteen correct interpreteren. Voor een lidmaaschap was een Illinios ID nodig, een Nederlands paspoort, Amerikaans visum, Nederlands rijbewijs, Internationaal rijbewijs EN een creditcard waren niet genoeg. Nu zijn we lid bij zo´n lokaal familie bedrijfje dat gewoon logisch nadacht en stukken goedkoper is. Serie 1 van House en film, een hele week houden voor $10,- Dit lidmaatschap is zeer belangrijk omdat we de komende 4 a 5 weken geen tv zullen. Aangezien we beide (nog) geen Social Security Number hebben kunnen we niet online lid worden van de kabeltv. We moesten naar een winkel van het bedrijf, maar bij die winkel kon je alleen de standaard pakketten verkrijgen, tegen de standaard tarieven = duur. De acties op interet kun je alleen via internet boeken. We hebben de helpdesk gebeld, maar die konden niets voor ons betekenen en hebben zelfs de verbinding verbroken!!! Dus dat wordt even wachten. Het scheelt echter dat we dinsdag internet hebben en da kan ik lekker streaming television kijken op internet. Al mijn Amerikaans series, die ik normaal zo graag downloade en natuurlijk ´De wereld draait door´en ´Gillend naar huis´ Ja dat programma met Gordon ja, heerlijk. Dat mis ik net als de Hema. Het creditcard verhaal zit als volgt, je moet in Amerika eerst een credit score opbouwen voordat je een credit card krijgt. Elk individu heeft een credit score (daar gaat je privacy) en daar wordt bijgehouden of je alles wel op tijd betaald enzo. Als je dat allemaal netjes doet, dan bouw je beetje bij beetje credit op. Aangezien wij nieuwe in dit land zijn hebben wij nog geen credit score en dus geen recht op een credit card. Maar hoe moet je nou credit opbouwen? De tip van de bankier: ga naar een department store en schaf daar een creditcard aan (elke keten heeft een creditcard) en laat zien dat je dat altijd netjes betaald, voor zo´n 6 maanden à een jaar en dan moet je daarmee terug naar de bank. Je kunt één keer per jaar je credit score opvragen en als je het vaker opvraagd kost dat geld EN wordt dat als verdacht gezien en gaan er punten van je credit score af!! Dus.....

Maar buiten deze ´vreemde´ dingen gaat het wel. Ik heb me nog niet verveeld. Huisje heeft nu sfeer: planten binnen en buiten, ´kunst´aan de muur, vol prikbord, rommeltjes, etc. De bbq is helemaal fantastisch: wordt elke avond gebruikt. Niet zoals nederlands bbq-en: volgooien met vlees, maar gewoon stukje gemarineerde kip of visspiezen en paprika of mais. Beetje sla erbij en klaar. Heerlijk en scheelt ook veel afwas (vaatwasmachine) en is zoooo lekker.

Morgen gaan we naar de (gratis) dierentuin, Lincoln Park in Chicago en daarvoor even naar de French Market: verse groenten halen. Ja kneuterigheid ten top, maar ja ik woon nu in een dorp dus het mag. Als ik hier rondloop in een rokje, topje, ketting en Chanel zonnebril vragen ze of ik vanavond uitga..... Haha.

Lieve mensen, ik wens jullie een fijn weekend. Ik heb nog veel meer te vertellen maar dat komt maandag. Ik ga nu van mijn vriendje genieten. Kus

vrijdag 14 september 2007

Alcohol

21 of ouder moet je zijn om hier enige vorm van alcohol te verkrijgen. In de supermarkt of in een restaurant vragen ze om je ID als je er jonger uitziet dan 30, dus zo wordt er (gelukkig) elke keer om mijn ID gevraagd. Vanochtend bij de supermarkt was het weer zover. Ik overhandig mijn paspoort en meteen is de man achter de kassa enthousiast want ja... `My first customer for today is an international lady! Good start!´Dat is een compliment, al liep ik er in mijn huispak en ongeborstelde haren. Maar die man begreepniets van mijn Hollandse paspoort dus vroeg om mijn rijbewijs. Ik overhandig mijn rijbewijs, maar ja die is ook Nederlands, dus dat schoot niet erg op. Hij liep, met ID´s, naar klantenservice. Maar zij ´Sandy´vond het geen geldig ID. He? Hoe kom ik hiermee dan jullie land in? Dus de kassaman vraagt aan mij: zal ik de manager er even bij roepen? Nou dat lijkt me een goed idee, zeg ik. Ik had er vol vertrouwen in dat de manager het wel zou snappen. Deze man kwam met een boekje met daarin allerlei ID´s, zodat hij de geldigheid kon bepalen. Maar wat stond er in het boekje? Allerlei Amerikaanse rijbewijzen..... Tsja.. Daar zittie van mij niet tussen, zei ik nog. Maar goed ik had er een beetje genoeg van dus ik riep dat ik dan maar naar de Dominick´s (grootste concurrent) ging. En dat terwijl de hele band vol lag. Eigenlijk had ik daar helemaal geen zin in, want ik had net alles gevonden wat ik op mijn boodschappenlijstje had staan en ik had daar zo´n twee uur over gedaan. Maar als ik dwars ben, ben ik dwars. Ik zwaaide nog even met mijn DRIE ID bewijzen (pp, rijbewijs en int. rijbewijs) en wees hem op mijn visa en alles wat in het Engels was geschreven en toen ging meneer de manager toch overstag. Nu kan ik dus alleen iets met alcohol kopen in Jewel als òf Jim (kassaman) òf Sandy (klantenservicedame) òf Randy (manager) er is.

AAAAAAHHHHHH! :)

Heenreis

Nou zit ze dan hoor: in een Lincoln Town Car, vanaf vliegveld naar JK´s bedrijf waar onze auto staat. De reis (inclusief de voorbereidingen als inpakken en het inchecken) was vermoeiend, moeizaam en duurde lang. Dit alles gevoelsmatig. Gister had ik enorme ruzie en frustratie bij het inpakken. Het paste gewoon niet, echt niet. Ik heb alles drie keer opnieuw uitgepakt, opgevouwen en ingepakt, maar het mocht niet baten. Toch maar wat in A´dam laten. Dan het inchecken, begon die miep achter balie te miepen over twee keer drie kilo over twee koffers. En maar volhouden he? Dus we besloten dan maar bij te betalen: EUR 78,- !!!!! Het moet toch niet veel gekker worden zeker? En vervolgens moesten we dan weer ergens anders gaan betalen. Jacco heeft daar echt superlang in de rij gestaan. Maar wel heel slim om een klachtenformulier te vragen aan degene achter de balie, die na het verhaal te hebben aangehoord (´Op onze weegschaal is het 22 kilo… En vorige keer hadden we hetzelfde mee en toen zei die weegschaal……En er stond al 0,6 kilo op haar weegschaal….`) de helft van het bedrag in rekening bracht. Fijn! Koffie drinken met ouders en na afscheid nemen, naar de gate. Boarden ging wel soepel. De vlucht zelf was waardeloos: veel turbulentie = kotsmisselijk en het was gewoon allemaal heel emotioneel voor mij. Veel tissues vol gesnotterd. En die films deden ook al niet veel goed, maar ja wie snottert er nou als er een pinguïn in de tekenfilm ´surf up´ genaamd Big Z (de beste surferpinguïn ooit) na zijn falen (verliezen van zeer belangrijke wedstrijd waardoor hij zich zo schaamde dat hij verdween en iedereen dacht dat hij dood was) weer op zijn plank klimt? Maar goed, we zitten nu nog een kwartiertje in de auto en dan gaan we maar eens boodschappen doen enzo.

zaterdag 8 september 2007

Auto!

Ze heb een auto!
Ze heb een beamer (witte bmw cabriolet):

Hoe cool is dat?

maandag 3 september 2007

Flora & Fauna

Als je ons uitzicht bekijkt, zie je voornamelijk bomen.

Als het donker wordt hoor je hier krekels. Ik kon in Amsterdam prima slapen, het geluid van voorbijrijdende auto's, dronken schreeuwende fietsers en muzikale zwervers. Maar die krekels!!!!

Als je autorijdt, is hier roadkill een stuk interessanter dan in Amsterdam. Waar je in Amsterdam af en toe een dode kat tegenkomt, moet je hier meer denken aan wasbeertjes en stinkdieren.

Een duif in Amsterdam is als een eekhoorn hier: het zijn er veel en niemand is er blij mee.

Straks gaan ze me nog vertellen dat natuur gezond is! Getver!

US:2

Nog even een foto van de slaapkamer na:


En jaja lieve mensen, deel een van de integratie is een feit: de BBQ. Hij is groot, hij doet het op gas (geen zooi en wel zo aardig voor de bovenburen) en het is een Weber!!



En zoals een beetje IKEA-klusser weet: IKEA is gelijk aan verpakkingsmateriaal, veel verpakkingsmateriaal!







zondag 2 september 2007

US

Nou daar zitten we weer in de US. Thema van dit bezoek is het appartment, ons tweede huis.
Vrijdag hebben we de sleutels in ontvangst genomen en ik was natuurlijk super nieuwsgierig. Ik moet zeggen het is prachtig! Zo mooi licht, goede ruimtes, prachtig balkon met dito uitzicht.
Wat wel heel erg opvalt is dat de oppervlakte van het appartement dezelfde afmeting heeft als ons appartement in A'dam, alleen hier wordt de ruimte gebruikt voor kasten!! Zoveel kastruimte, ongelofelijk! Twee inloopkasten, een hangkast en een kast met planken. Oh en de keuken is ook behoorlijk groot!
Ik was vrijdagmorgen al naar de IKEA geweest om een beetje research te doen en alvast de kleine dingen te kopen, als theedoeken, startboxen, etc. Die "kleine dingen" waren alsnog anderhalve winkelwagen vol, maar ok! 's Avonds met Jacco het eerste bezoek voor het grote meubilair. We hadden een van, dezelfde als ik de vorige keer (in mei) kreeg toegewezen. Heel die van vol gepropt, verpakkingsmateriaal eraf gesloopt en stouwen. Laten we zeggen dat ik mijn achternaam weer eer aan heb gedaan, he pap? Zaterdagmorgen die van leeggehaald en naar appartement gezeuld. Op naar de IKEA, ronde twee. Wij met twee auto's, zo van dan hoeven we niet nog een keer. Maar deel twee paste netjes allemaal in de van.
Het inelkaar zetten van IKEA-stuff vinden wij, maar vooral JK, een feestje. We hebben een zeer complete toolbox gehad van een collega van JK. JK in klus-modus: doorbuffelen en blik op oneindig. Grote stukken voor hem, mannelijkheid straalde er vanaf. Prullaria als lampjes voor mij, dozen opruimen en een beetje cateren. Prima taakverdeling. Bijna alles is al in elkaar gezet, we zijn tot 7 uur bezig geweest. Toen even eten bij de Thai tegenover het appartementencomplex en naar het hotel om te slapen!
Na deze twee dagen kan ik zeggen: IKEA is consessies doen! IKEA is oorlog!
Consessies omdat hetgeen je had uitgezocht "temporarily oversold" is en oorlog voor het inelkaar zetten. Onze handen doen nog steeds pijn!
Hier een paar fotootjes om een idee te krijgen. Later meer verhalen, de batterij van de laptop is bijna op!
Badkamer:

Woonkamer voor en na:


Slaapkamer voor:


Uitzicht:

Dikke kus voor iedereen in NL!

donderdag 23 augustus 2007

Planning

Eindelijk valt er weer wat te plannen. En iedereen weet: Monique is van het plannen, daar wordt ze gelukkig van!

Aankomende maandag tot dinsdag de week erop gaan JK en ik alvast een weekje naar Chicago. We krijgen dan ook de sleutel van ons appartement, dus dat wordt Ikea-spul kopen en in elkaar zetten!

Vervolgens hebben we 6 sept HET interview bij het consulaat in A´dam. En als dat goed gaat (hier komt dat eeuwige optimisme weer om de hoek kijken), vertrekken we 13 april voor het eggie!

Inpak- en thingstodolijstjes slingeren om mijn oren. Mijn huis is een chaos: overal hoekje met ´eerste keer mee´ ´tweede keer mee´ ´niet mee´. En ik maar in mezelf blijven herhalen: ´het komt wel goed, het komt wel goed, het komt wel goed.´

woensdag 22 augustus 2007

A Thought on Happiness

"Life is one reach after another into the darkness when you don't know what's out there. Standing on top of Everest showed me what was possible in my life. I think all of us have an internal drive to stand on top. The world is so chaotic, and sometimes you can't predict what's around the corner. All of us feel like we are 'climbing blind,' in a sense. We may lose things in our life that we think are important, but everything we need to bring us happiness either exists inside of us already, or it's right in front of our eyes and we just have to reach for it."

— Erik Weihenmayer, a blind man who climbed Mount Everest

maandag 20 augustus 2007

Papierenwinkel

Zo: deel een van de visa aanvraag zit erop. Nu hebben we een stapel (letterlijk!) formulieren die we moeten invullen. Verder moeten er uittreksels worden aangevraagd, paspoort moet worden verlengd en internationaal rijbewijs worden afgehaald.

Begint dus een beetje te komen allemaal!

Vandaag bezig geweest met kasten doorspitten en alvast apart leggen wat mee moet. Eerste lijstje is een feit!

dinsdag 14 augustus 2007

Afscheidfeestje

Afgelopen zaterdag hadden we ons afscheidfeestje in Q. Het was helemaal geweldig:


Glowsticks, Confetti en Serpetine en allemaal lieve en leuke mensen die langskwamen.
Ik heb nog nooit zoveel ´vrienden´ gehad!


Het was een feestje!


vrijdag 3 augustus 2007

Alphen CC

JK en ik zijn al een aantal jaar geen Alphenaren meer, maar dat weerhield het Alphen CC (gratis krant) er niet van ons te vragen om een interview voor de rubriek ´´Export´´. En dat allemaal omdat we naar Chicago gaan. Aanstaande zaterdag staan we in de Alphen CC, driekwart pagina met foto!

Lachen toch?

dinsdag 24 juli 2007

Visitekaartje

Jaja, het visitekaartje voor mijn aanstaande multinational is gemaakt!

Beetje vaag, maar idee is denk ik duidelijk. Als je erop klikt krijg je iets beter beeld.


Woning

Jaja, we hebben een appartement in Wheaton!

In het complex dat je paar blogjes terug over kan lezen.

Op de 16e etage, met balkon op het zuiden.

Uitzicht: paar kilometer over dorpen en bossen.

Hoe cool!

Als het meezit, zit het ook goed mee!!!

maandag 16 juli 2007

Vertrek

Onze vertrekdatum wordt concreter: tussen 13 augustus en begin september.

Tijd voor een things-to-do-lijstje!

woensdag 4 juli 2007

IKEA

Aangezien het huren van een gemeubileerd appartement heel veel geld kost (denk 1000 dollar meer per maand dan ongemeubileerd), krijgen we van JK´s bedrijf een budget om bij de IKEA spullen te kopen om het huis in te richten. En alhoewel ik in onze huidige woning onderhand IKEA-vrij ben en we de IKEA-fase inmiddels te boven zijn, vind ik het toch weer leuk.

Gisteravond heb ik een volledig interieur bij elkaar gezocht op de IKEA-website (.com) want JK´s bedrijf wilde een indicatie hoeveel het zou gaan kosten. En aangezien ik mezelf niet in de vingers wil snijden heb ik de complete huisraad uitgedacht: van slaapbank tot tafelkleed, van lattenbodem tot elektrische tandenborstel, van koffiezetapparaat tot kledinghangers......

En nu ben ik me constant aan het afvragen: wat ben ik vergeten? Ik ben nu al vijf keer mijn appartement rond geweest met notitieblokje. Voor de zekerheid maar een kopje ´onvoorzien´.

maandag 2 juli 2007

't wordt tijd

Het leek tot vorige week nog zo'n eind weg: onze verhuis.

Nu lijkt het opeens om de hoek te liggen. 't Wordt tijd. Ik ben er klaar voor. Laat maar komen.

Straks ga ik er nog tegenaan hikken.....

zondag 24 juni 2007

Luxe Paardje

Arbeidsvoorwaarden zijn rond! We houden ons appartement aan in de Pijp, niks verhuren! Niks vreemden in me huis! Niks spullen opslaan!

Monique beseft zich dat ze een luxe paardje is: twee huizen voor de prijs van 1/5? 1/6?

Dit geeft zo'n rust: mocht het nou allemaal tegenvallen: gewoon even terug: naar eigen huisje, in eigen buurtje, in eigen stad!

dinsdag 19 juni 2007

Spannende tijden

Het komt steeds dichterbij, het wordt steeds spannender, steeds echter.....

Aankomende donderdag weten we of we ons appartement uberhaupt hoeven verhuren....

Duimen jullie mee?

maandag 28 mei 2007

Kralen

Tijdens onze trip naar Chicago zijn we met een stel Amerikanen naar een French Market geweest. Eigenlijk een kneuterige braderie, maar heel het dorp Wheaton loopt er zaterdag. Van de misschien 40 kraampjes, waren er drie met sieraden. Niets bijzonders, gewoon simpel geregen armbandjes en kettingen, maar waar ik van schrok was de prijs. Een oersimpel armbandje voor 28 dollar. Ik maak die hier voor misschien 8 euro. Dus ik vertel dat zo aan een van die vrouwen waar we mee waren en zei meteen helemaal enthousiast: "Kan jij dat? Oh dat is gigantisch hier." Haar overbuurvrouw organiseert regelmatig succesvolle jeweleryparties. Toen ik daar een beetje in meeging, met het idee om dan workshops te gaan geven, was ze helemaal niet te stuiten. Ik zorg wel voor de klandizie, riep ze uit.

http://www.flickr.com/photos/11900406@N07/1201153006/

Ja dacht ik later, dat kan eigenlijk weleens leuk worden! Beetje geld verdienen, beetje freubelen en wat sociale contacten opdoen. Dus de afgelopen dagen heb ik denk ik 15 kralensites bezocht en ben bezig geweest een assortiment samen te stellen. Helemaal leuk! Goede bezigheidstherapie!

maandag 21 mei 2007

Appartementjes kijken

Morgen komt er een dame van A1 appartementen ons huis bekijken. Dit bedrijf doet verhuur en beheer van oa gemeubileerde appartementen. Buiten de vraag: wat levert het op per maand? Wil ik ook graag weten wat er allemaal wel en niet in een gemeubileerd appartment hoort. Servies? Dekens? Linnen? Etc. Met beheer bedoel ik: zij zorgen er oa voor dat er huur wordt geincasseerd, zij controleren, onderhouden contact en zorgen voor eerste hulp bij kaduke spullen.

Ook ben ik driftig op internet (en in de States zelf ) op appartementenjacht. Tot nu toe gaat onze voorkeur uit naar een appartement in het 'Wheaton Centre'. Een mooi, goed bijgehouden appartementencomplex met allerlei luxe voorzieningen als een inhouse sportclub, een zwembad, bbqgrills en meer van dat soort ongein. Daarnaast staat het pal naast het station (=binnen 40 minuten in downtown Chicago), de winkels en de french market (heerlijk kneuterig).

Wil je plattegronden en foto's (ook in 360graden te verkrijgen) bekijken, check:

http://www.habitat.com/residences.asp?m=intro&id=19&state=IL

Voor de lazybones onder ons, een buitenplaatje.

maandag 14 mei 2007

Inburgeringscursus is begonnen!

http://www.flickr.com/photos/11900406@N07/1200286993/

PS We zijn weer terug: compleet met JetLag

PPS voor de liefhebbers heb ik nog een aantal foto´s toegevoegd bij voorgaande blogjes

Hot Sauce

http://www.flickr.com/photos/11900406@N07/1200287423/


Heaven on Seven


Cajun Kitchen


Downtown Chicago


Sales Pitch: Hot Sauce (wanden vol)

http://www.flickr.com/photos/11900406@N07/1201153384/


donderdag 10 mei 2007

Gevoel

Enthousiast

Hier kan ik wel wat mee

Legal Stuff

Vanochtend hadden JK en ik een afspraak met de immigratie advocaat. De uitleg over Jacco z'n visa was binnen vijf minuten gegeven en alles was zo helder als een belletje!

Toen kwamen mijn duizend en een opties: als getrouwde vrouw, als student, als trainee, als toerist, als afhankelijk familielid, .... , .....

Mijn ideaal scenario zou zijn een mix tussen reizen door de USA en werken. De uitkomst van ons uitgebreide gesprek met de advocaat en hetgeen waar ik het best (of eigenlijk goed) mee kan leven is een half jaar op toeristenvisum (wat dus betekent dat ik na drie maanden een weekje terug moet naar Nederland, ook helemaal niet erg) en dan voor een jaar (of iets langer afhankelijk van de tijdsduur van JK's project) een traineeship ga volgen bij hetzelfde bedrijf als waar JK voor werkt.

Hoe dit traineeship eruit ziet is me nog volslagen onduidelijk, maar hoofdpersoneelszaken hier is zeer 'willing' en ziet allerlei opties. Vanavond gaan we met hem uiteten en zal ik hem daarover ondervragen. Op deze manier kan ik het eerste halve jaar rustig wennen, flink wat van de States zien en zo'n traineeship staat natuurlijk prachtig op mijn CV en brengt ook wat geld binnen!

Tot zo ver het bloggen van vandaag. Zometeen even samen lunchen en dan naar de film. Niet ver hiervandaan is er een bioscoopcomplex met dertig zalen, en Spiderman III draait.

Auto rijden

In Amerika heeft iedereen een auto, en die hebben ze nodig omdat zelfs de supermarkt minstens een kwartier rijden is. Ik denk dat dit geen nieuws is. Toch is het extremer dan ik in eerste instantie dacht. Ik wil het even hebben over de Drive-thru's. Wij kennen in Nederland de Mc Donald's en de Burger King, maar dat is het wel zo'n beetje. In het dorp waar wij verblijven, Glenn Ellyn in West Chicago, is er niet alleen een Dunkin' Donut en Starbucks drive thru, maar ook een ATM (pinautomaat) drive thru (en Taco Bell en Wendy's en....). Mensen doen hier a-l-l-e-s met de auto. Ik merk het zelf ook, ik ben hier nog geen week en de grootste afstand die ik heb gelopen is van Sears naar Target. Amerikanen doen dit met de auto, want die winkels zijn zo groot dat de loopafstand van deur tot deur ongeveer 5 a 10 minuten is.

Maar oke de Drive Thru's: bijzonder fenomeen.

Ik rij overigens in een Chevrolet busje, waar zeven mensen in passen. Eerst dacht ik: dat wordt niets. Ik hou van kleine bolletjes, wendbare auto'tjes. Achteraf valt het 100 % mee: alle wegen en parkeerplekken zijn hier zo groot.

http://www.flickr.com/photos/11900406@N07/1200287537/

woensdag 9 mei 2007

Dag 3: Downtown

Vanochtend ben ik op de trein gestapt naar Downtown Chicago. Het appartement waarin we verblijven is, behalve erg groot (drie slaapkamers en twee badkamers), erg dichtbij het station en Monique stond om negen uur in hartje centrum voor $3,90. Eerst Millenium Park met zijn prachtige uitzondelijk grote moderne kunstwerken (foto's volgende week te zien).

http://www.flickr.com/photos/11900406@N07/1201153748/

Vervolgens uurtje koffie drinken met bagel en een boekje erbij, op naar Art Institute. Een van de mooiste en zeer complete kunst musea die ik ooit heb mogen bezoeken. Toen was het een uurtje of 12 en ik liep langs Chicago Cultural Centre waar een gratis lunchconcert was. Twee mannen op gitaar waaronder een professor muziek aan de University of Chicago speelden nummers van Robert Johnson en vertelden het verhaal hoe Johnson zijn ziel verkocht aan de Duivel voor Rich and Fame. Prachtige vertellers de heren en indrukwekkende muzikanten. Leuk!


http://www.flickr.com/photos/11900406@N07/1201153868/

Ter afsluiting van de dag heb ik een Architecteur Tour gedaan op een boot, met een gids. Fantastisch!


Het was weer een heerlijke dag en het staat hier allemaal nogal geknopt, maar oogjes woorden zwaar en bedje roept.

Dag 2: Kiezen

Op dag twee heb ik ben ik met mijn 'van' (een monster van een auto/busje voor zeven man) gaan rondtuffen. First stop: de supermarkt, de Amerikaantjes verklaarden me voor gek, wat is er nou bijzonder aan een supermarkt. Albert Heijn nummer 5 supermarkten zijn groot. Als je iets vergeten bij groenten en fruit (meestal vooraan) en je bent inmiddels bij het kattenvoer (meestal achteraan) dan loop je bijna een marathon. Ik heb hier een Jewel Osco bezocht, ik heb er serieus bijna twee uur rondgelopen. Ik had een aantal dingen op mijn lijstje staan en dat was ontbijt en mueslirepen voor JK. Bij ontbijt hoort Jus d'orange. Eerste keuze: welk merk. Minute Maid, Tropical, Jewel Osco huis merk, .... , ....... Ok we gaan voor Minute Maid. Tweede keuze: wat voor soort. Low Pulp, Pulp, Kids, Healthy (?), Light, Light Pulp, Light Low Pulp, Calcium, Calcium Light, Calcium Pulp, Calcium Low Pulp.... , ...... , ...... Zucht. Ja zo spendeer je wel twee uur in supermarkt. Volgende boodschap: Granolabars (mueslirepen). Toen ik het gangpad (zo'n 20 meter) kwam ingelopen en de rechterzijde alleen maar gevuld was met Granolabars heb ik eerst heel hard gelachen en blijkbaar keek ik toen zo verbaasd of wanhopig (of een combinatie tusssen beide) dat er iemand naar me toe kwam gesneld om te vragen of ik het allemaal kon vinden. Gedurende mijn Supermarkt bezoek is me dat door vier verschillende mensen gevraagd. Granolabars: Plain, plain low fat, plain fat free, raisin, honey, chocolate, chocolate crisps, peanutbutter, peanutbutter en chocolate,.... , .....

Afin, we zijn dag twee nog wezen lunchen met oude baas van JK en zij vrouw, hele lieve mensen en ik ben toen naar een outdoor mall geweest om een beetje winkels te kijken. De grootste overeenkomst tussen de winkels: groot, groter, grootst.

Dag 1: Voorspoedig

Op dag een, de dag van aankomst, ging alles voorspoedig. De vlucht was 45 minuten eerder dan gepland en de witte stretch-limo stond binnen no-time voor de uitgang van de luchthaven. Ja mensen, jullie lezen het goed: een witte strech-limo. Ik heb foto's gemaakt van zowel de binnen als de buitenkant dus het bewijs zal ik volgende week bij dit bericht plaatsen. Onze chauffeur, tevens de eigenaar van het "taxi"-bedrijf, was een vriendelijke maar vooral stotterende man van midden veertig die ons alles heeft verteld over zijn boot. Fijn.

http://www.flickr.com/photos/11900406@N07/1200287955/
http://www.flickr.com/photos/11900406@N07/1200288091/

Om jetlag eigzins te voorkomen zijn we uit eten gegaan met een collega van JK en hebben we het volgehouden tot 10 uur 's avonds. Vooral het toetje was een ervaring: Cold Stone!

Stel je voor: eerst kies je een smaak ijs, in mijn geval Cake Batter (cake beslag). Dan kies je een of meerdere toppings. De keuze is enorm, 20 soorten ijs en misschien wel 30 soorten topping. Topping naar mijn keuze: heath (soort mars) en coockiecrust. Dat wordt dan met dehand op een ijskoude marmeren steen door elkaar gemixt. Resultaat: een very Rich ijsje. Oftewel: veelste veel en veelste machtig!

De aantal soorten ijs en toppingen en de bijbehorende keuzen zijn voor mij het Thema voor de week.....................

dinsdag 1 mei 2007

Tussenstand

Het kan vriezen

Het kan dooien

We weten nog steeds niet precies waar we staan, maar we gaan in ieder geval aankomende zondag een week naar Chicago. JK heeft goed zijn best gedaan: ik heb een 'company car' en we verblijven in het appartement van de grote baas. Nee niet BIJ haar, maar in een van haar huizen. Een soort guesthouse, alleen dan niet aan een van haar eigen huizen vast.

Ik heb nu al zin om boodschappen te doen. Dat lijkt me echt een avontuur, zo enorm, zoveel keuze. Ik heb een missie voor volgende week: mijn favoriete diet frisdrank ontdekken. Ik zie mezelf a helemaal zitten met tien glazen: wijnproeven voor dummies.

Verder wil ik misschien wat appartementen gaan bekijken. Gewoon even de appartmenten die ik op internet heb gezien levend maken.

De Sportschool
Mijn auto *straal*
(zoiets)
Dan hebben we inmiddels drie dinerafspraken en twee lunchafspraken. Een afspraak met de immigrationlawyer en hoofdpersoneelszaken. Wat kan en mag Monique in de USA?

Druk druk
Leuk leuk

zondag 22 april 2007

Rollercoaster

De afgelopen paar dagen waren als een rollercoaster, ja zo'n ding als in Six Flags (waarvan overigens in Chicago een hele grote is). Het ene moment zag ik het helemaal zitten, ik had al een gemeubileerd appartment gevonden in Wheaton, een dorpje in de suburbs van Chicago. Met uitgebreide faciliteiten als een fitness centrum, zwembad, bbq, etc. Het volgende moment gierde de angst om mijn oren, omdat JK en ik niet getrouwd zijn en ik dus geen partnervisum kan krijgen, kan ik daar ook niet werken. Dat was een klap. Niet omdat ik naar Amerika zou verhuizen om te gaan werken, maar ik zou de optie ook niet hebben. Toch weer een lichtpuntje: ik zou daar kunnen werken als 'vrijwillger' en JK zou dan hiervoor worden uitbetaald. Nu zijn JK's bazen bezig met de vraag: 'is JK vervangbaar in Europa?' Dit is eigenlijk de laatste 'bump in the road' en dan vertrekken we halverwege mei een weekje richting Chicago om er een beetje van te proeven.

Ondertussen heb ik natuurlijk ook niet stil gezeten. Mijn maanden reizen door Amerika (een van de dingen waarvoor ik naar de USA zou verhuizen) zijn eigenlijk al wel gepland. In het najaar een eerste trip van Chicago naar Toronto, Boston, New York, Washington, Philadelphia en zo weer terug. Met een autootje van Hostel naar Hostel. Lijkt me geweldig. Oh ja dan moeten we de Niagara Falls natuurlijk niet vergeten te bezoeken! Allemaal mooie plannen.

We wachten maar weer af.....

donderdag 19 april 2007

Grandma in Denial



Naar het land van de siliconen!
Een voorproefje op mijn toekomstige leefomgeving?

Het Hoge Woord

Afgelopen dinsdag was het hoge woord eruit. Vriend JK heeft een baan aangeboden gekregen in Amerika *schrik*. Dit zou betekenen dat we voor anderhalf jaar naar de United States zouden verhuizen *schrik*. En dit alles zou dan gaan gebeuren over zo'n 4 maanden *schrik*.

OK, goed...

In mijn hoofd was ik meteen rijtjes aan het maken, de voors en tegens zogezegd. Voor: shoppen en reizen in Amerika. Tegen: vrienden, familie en Amsterdam. Voor: kans van je leven. Tegen:...... Rationeel was ik er dus vrij snel uit.

Maar ja, ik ben een erg gevoelsmens. Amerikaanse hoge pief kwam met een voorstel om in mei een weekje (op kosten van bedrijf) in Chicago door te brengen. Ik zeg goed plan!

Chicago is dus de stad waar het allemaal zou moeten gebeuren.

Terwijl ik dit bericht aan het typen ben is Personeelszaken aan het uitzoeken hoe het gaat met mijn visum. Tot nu toe geen goede berichten........