Rollercoaster

De afgelopen paar dagen waren als een rollercoaster, ja zo'n ding als in Six Flags (waarvan overigens in Chicago een hele grote is). Het ene moment zag ik het helemaal zitten, ik had al een gemeubileerd appartment gevonden in Wheaton, een dorpje in de suburbs van Chicago. Met uitgebreide faciliteiten als een fitness centrum, zwembad, bbq, etc. Het volgende moment gierde de angst om mijn oren, omdat JK en ik niet getrouwd zijn en ik dus geen partnervisum kan krijgen, kan ik daar ook niet werken. Dat was een klap. Niet omdat ik naar Amerika zou verhuizen om te gaan werken, maar ik zou de optie ook niet hebben. Toch weer een lichtpuntje: ik zou daar kunnen werken als 'vrijwillger' en JK zou dan hiervoor worden uitbetaald. Nu zijn JK's bazen bezig met de vraag: 'is JK vervangbaar in Europa?' Dit is eigenlijk de laatste 'bump in the road' en dan vertrekken we halverwege mei een weekje richting Chicago om er een beetje van te proeven.

Ondertussen heb ik natuurlijk ook niet stil gezeten. Mijn maanden reizen door Amerika (een van de dingen waarvoor ik naar de USA zou verhuizen) zijn eigenlijk al wel gepland. In het najaar een eerste trip van Chicago naar Toronto, Boston, New York, Washington, Philadelphia en zo weer terug. Met een autootje van Hostel naar Hostel. Lijkt me geweldig. Oh ja dan moeten we de Niagara Falls natuurlijk niet vergeten te bezoeken! Allemaal mooie plannen.

We wachten maar weer af.....

Grandma in Denial

Naar het land van de siliconen!
Een voorproefje op mijn toekomstige leefomgeving?

Het Hoge Woord

Afgelopen dinsdag was het hoge woord eruit. Vriend JK heeft een baan aangeboden gekregen in Amerika *schrik*. Dit zou betekenen dat we voor anderhalf jaar naar de United States zouden verhuizen *schrik*. En dit alles zou dan gaan gebeuren over zo'n 4 maanden *schrik*.

OK, goed...

In mijn hoofd was ik meteen rijtjes aan het maken, de voors en tegens zogezegd. Voor: shoppen en reizen in Amerika. Tegen: vrienden, familie en Amsterdam. Voor: kans van je leven. Tegen:...... Rationeel was ik er dus vrij snel uit.

Maar ja, ik ben een erg gevoelsmens. Amerikaanse hoge pief kwam met een voorstel om in mei een weekje (op kosten van bedrijf) in Chicago door te brengen. Ik zeg goed plan!

Chicago is dus de stad waar het allemaal zou moeten gebeuren.

Terwijl ik dit bericht aan het typen ben is Personeelszaken aan het uitzoeken hoe het gaat met mijn visum. Tot nu toe geen goede berichten........